होळी ...! माझा आवडता सण

  "भिजु  दे  रंग आणि अंग

                                   अखंड उठु  दे  रंग -तरंग,

                                    व्हावे  अवघे जीवन  दंग 

                                   असे  उडवू  आज  हे  रंग। "

            भारत  हा  सणांचा  देश  आहे . येथे  अनेक  धर्मांचा  मेळा  2पाहावयास  मिळतो  .  विविध  धर्मांच्या , विविध  सणांमुळे , येथे सणांची  रेल -चेल  असते . या  पैकी  प्रत्येक  सणाचे  वेगवेगळे  आकर्षण आहे . दिवाळीचा  सण  प्रकाशाचे  , तसेच  दसरा  चांगल्याचा  वाईटावर  विजयाचे  प्रतीक  दर्शवितात . असेच होळी नव्या उत्साहाच्या  जन्माचे  प्रतीक  आहे .

            वसंत  ऋतुचे  आगमन   होळीच्या  सणाने  होते  . निसर्ग  आपले   नवीन  वस्त्र  घालून  वसंताच्या  आगमनाची  तयारी  करत .  वसंत  येताच  साऱ्या  देशात  होळीचा  जल्लोष  चढलेला  असतो .

            होळीच्या  सणाची  एक पौराणिक  कथा  आहे .  हिरण्यकश्यपु   नावाच्या  राजाने  आपल्या  मुलाला  मारण्यास  होलिका  म्हणजेज  त्यांच्या  बहिणीला  पाठवले  .  हिरण्यकश्यपूच्या  मुलाचे  नाव प्रल्हाद . प्रल्हाद  हा अत्यंत  प्रेमळ  ,  देवभक्त  मुलगा  होता . त्याच्या आईने  त्याला गर्भात  असतानाच  नारदांचे  प्रवचन ऐकवले  ज्यामुळे  त्याचे  गर्भ-संस्कार  झाले . प्रल्हाद  हा  विष्णुभक्त  होता  जे त्याच्या  वडिलांना  अमान्य  होते. होलिकेला  आगीमध्ये  न  जाळण्याचे  वरदान  होते. जेव्हा  ती  प्रल्हादाला  मारण्यास  आगीमध्ये  बसली तेव्हा  ती  भस्म  झाली . देवाने  आपल्या  भक्ताचे  संरक्षण  केले . 

            होळीच्या  दिवशी   कुटुंब   मिळून  आपले  घर  केर-कचऱ्याने  मुक्त  करतात , होळीच्या  पौर्णिमेच्या  रात्री  लोक  सुके  लाकूड  गोळा  करून   एकत्र  करून  पेटवून  होळीचा सण  साजरा करतात  . या  प्रज्वलित  होळी  मध्ये  लोक  हळद , कुंकू  व  तांदूळ  वाहतात .  नारळ  वाहायची  प्रथा  देखील  आहे . या  सणात  घरात  गोड - धोडीची   रेलचेल  असते . 

            सणाच्या  दुसऱ्या  दिवशी  म्हणजेज  रंगपंचमीला  गुलाल  उधळला  जातो .  चेहरे  रंगाने  माखले  जातात . अंग  पाण्याने  भिजतात . होळी ला आपण  "रंगाची  दिवाळी  " असे  ही   म्हणू  शकतो . अनेक  कवी  आपल्या  गोड  भाषेत  या  रंगपंचमीचे  वर्णन करतात . चित्रकारांना   या  सणाचे  फार  कौतुक  असते .  या  सणाला आपल्या चित्रात  कसे  अभूतपूर्वक  बनवावे यात  त्यांचा  रोमांच  असे . 

                            पिचकारीचे  पाणी                                                                                  अन  रंगांची  गाणी ....

                            रंगपंचमीच्या  सणाची                 

                            अशी  अनोखी  कहाणी .....

                            

              अशा  या  होळीच्या  सणाची  अविस्मरणीय  आठवण  कोण  एका  वर्षात  विसरेल ? 

                          रंगात  रंगले  रंग , हर्षात  फुलले मन !!!

 

                            

  

                   

                                      

 

  

                       

 

 

पाऊस पडला नाही तर !!!!!

•                   पाऊस  पडला   नाही   तर ..                                                                                                                                                               वर्तमानपत्र  वाचत  असताना  मला  एक  गोष्ट  जाणवली  कि  प्रत्येक  दिवशी  शेतकऱ्यांच्या  आत्महत्यांच्या  बातम्या   येतात .  त्या  कशामुळे   ? माझ्या  वडिलांनी  सांगितलं  कि  ते  कर्ज  फेडू  शकत  नाही . पण  ते  हे  कर्ज  का  फेडू शकत  नाहीत ? मी  आईला  विचारले  तर  ती म्हणाली  कि  पाउस  न  पडल्यामुळे  पीक  येत नाही  मग  धान्य  बाजारात  विकू  शकत  नाही ज्यामुळे  रक्कम  मिळत नाही  आणि  कर्ज  ही  भारता येत  नाही . याचा  अर्थ  की  पाउस  माणसावर  रुसला  असेल . जर  खरच  पाउस  रुसला तर !
•                           पाउस  पडला नाही तर आपण पिणार काय ? पाणी नसेल तर आपण स्वच्छ  कसे  होणार ? पाणी  नसेल तर पशु - पक्षी  जगणार कसे ? झाडांना  पाणी  नाही मिळालं  तर  ते   फळ   नाही  देऊ  शकणार  मग  आपण  कोणाकडे  आशेने  पाहायचे ? तो  पर्यंत  माझ्या मनात एक विचार चमकला . 
•                           पाण्याच्या जागी आपण पेप्सी , स्प्राईट , को -को  कोला  असे  कॉल्ड ड्रिंक  पीऊ  शकतो . किती गंमत  ना !पेप्सीची  आंघोळ ! स्प्राईट चे  पाणी ! स्वीमिंगपूल मध्ये पाण्या ऐवोजी  को-को  कोला ! खरच  मजा  येईल  ना ! यातील  विनोद  सोडला  तर  पाण्याविना  माणसाचे  हाल -हाल  होतील . 
•                           संत  तुकाराम  महाराज  म्हणतात : " वृक्षवल्ली  अम्हा  सोयरे  वनचरे  । " अर्थात  वृक्ष  आपले  सखे  आहेत . पण जर या वृक्षांना  वाढवण्यासाठी पाणीच नसले तर  काय करायचे ? मनुष्य जे  आतापर्यंत  सूर्याला  प्रणाम  करत आहेत ते  भविष्यात जाऊन  त्याला  सुर्य  नारायण  म्हणणार  का ? सूर्याच्या  उष्णतेने जमीन तप्त  होऊन  पाण्याच्या थेंबासाठी  आतूर  असेल  आणि  जे  काही  थेंब  तिला  मिळणार  ते म्हणजे  लोकांचे  अश्रुरूपी  स्वेद  असणार . 
•                          पाण्याशिवाय  सृष्टी  अचल  होणार . त्यावेळेस ," लोक  पाण्यासाठी  रडणार  नाही , तर पेटणार !" 
•                           पाण्यासाठी  भिक मागावी  लागेल . अश्रू येण्यासाठी  देखील  पाणी  राहणार  नाही . लोकांना  नीट  रडतही  नाही येणार . अशा  वेळी  देवाशिवाय  कोणी वाचवू  शकणार  नाही . पण त्यावेळी  देवाकडे आशेने  बघणार  का ? त्याच्यावर विश्वास  ठेवणार  का ? देव  त्यांना  मदत  करणार का ? भुकेने  कण्हणारे  लोक  आत्महत्या  हाच  पर्याय  तर नाही  स्वीकारणार  ना ? ही  सृष्ठी  कोरडी नाही राहणार  ना ?तहानलेल्या  माणसांवर  निसर्ग  दया  करणार  की  नाही ?
•                           हा  विचारच किती भयंकर  आहे ना ! आपण तर  एकदा  आंघोळ  नाही  केली  तरी किती  बेचैन  होतो . पण  जर एकदा  पाणीच  मिळायचे  बंद झाले  तर ? आंघोळ  लांब ची  गोष्ट , पाण्याच्या थेंबासाठी  तडपणार  लोकं !
•                          खरच पाणी  माणसासाठी  अमृत  आहे . म्हणून  माणसाने  या  अमृताचा  उपयोग  योग्यपणे  करायला  हवा . आज  आपल्याला पाणी  मिळत  आहे हे  निसर्गाचे  वरदानच !